Maya Lichthart's portfolio

 Tot nu toe heeft Maya drie korte verhalen geschreven, waarvan twee in het Engels en een in het Nederlands, later ook vertaald naar het Engels. Geïnspireerd door de verhalen van jeugdhelden Roald Dahl en Jimi Hensons “The Storyteller” hebben deze verhalen beide een element van een soort magie en realisme. Vaak met een romantische kijk op het leven, met een verstopte of niet zo verstopte moraal (soms is het fijn om gewoon te zeggen wat je bedoeld). Per verhaal verschilt de verhouding tussen magie en realisme. Soms is de magie zoals wij die in het dagelijks leven kennen, “toeval”. Soms lijkt het iets meer op een sprookje. Maar wie weet, misschien zijn deze verhalen ook wel een verloren geschiedenis, wat weten wij lezers nou over het universum?    Verhaal een, ‘Groundhogs and Rainbows’ (nov. 2018) Een verhaal over liefde, eenzaamheid en kleine, fijne dingen daar tussenin. “ My grandmother’s mother had a mother. This mother told her daughter a little story, who told her daughter

Voor haar eindexamen theater hoefde ze in principe alleen een bestaande monoloog uit te kiezen, maar Maya koos dit als reden om een korte monoloog te schrijven over een van de diepste punten van haar depressie, de monoloog gebruiken om zo haar gevoelens te uiten en beter te verwerken. Hierin zijn ook gedichten verwerkt van haar inmiddels uitgegeven dichtbundel. Ze gaf haar karakter de naam “Maud”, een van haar favoriete namen als kind.     BLOOT (2019). Setting: Maud zit op een soort van stoel (hoeft niet per se een stoel te zijn). Om haar heen zijn absurde voorwerpen. Niet per se absurd, maar wanneer ze samen in een setting zijn, absurd. Wolken van pluisjes gemaakt. Een kleine olielamp. Horloge om nek. Een vergrootglas-bril. Een veel te grote rode koptelefoon om haar nek.  Ze wordt “wakker”, staat op van de stoel, strekt, kijkt rond, neemt slok water en pakt een oude tape-recorder vast. Deze doet ze aan en begint te spreken, licht gedesoriënteerd.   “Maud Drakenhart’s logboek, 15 sept

Maya’s meest recente werk is een dichtbundel, “gedichten die ik schreef die ik wel leuk vind. soms. een beetje.” Hierin staan gedichten die verzamelt zijn van 2018 tot 2020, met gedichten over onder andere vriendschappen, gemis, COVID-19 en leven met een vorm van autisme. Ook staan er een aantal Engelse gedichten in. De achterzijde luidt: “Als je dit tekstje leest. is de kans groot dat je een bundel vasthoudt die perfect de gevoelens en gedachtekronkels weergeeft van een jong-adolescent met ASS. Herkenbare gedichten over het leven, de liefde, alle dingen daar tussenin, en gedichten die het stigma rond leven met autisme breken. Als je je niet in de gedichten herkent, dan krijg je wel een nieuw inzicht. Of niet. Ik heb geen idee hoe jouw brein werkt, ik ken alleen het mijne. Wil je de mijne open zijn gespleten, voor iedereen om te zien en meningen over te vormen? Sla de bundel open en zie mij kwetsbaar zijn."